راستی
دوشنبه, ۲۳ آذر ۱۳۹۴
این روزهایی که اینقدر خراب شده
نباید بعد از این لطف های پی در پی ات باشد!
لطف بزرگی که گمان نمی کردم به این زودی برایم اجابت کنی!
اما حرف من این است
"حالا که تا آنجا کشاندی ام
چرا نصفه...
چرا این قدر نصفه ؟"
در کجی من که حرفی نیست
نکته اینجاست که در مهربانی و رحمانیت و بلند نظری تو هم هییییچ حرف و شکی نیست!
من زیادی به این ایمان دارم!
حالا
یا حرف های آن روز دختر اشتباه است
"هرقدر به خدا امید داشته باشی و به برآورده شدن حاجاتت ایمان، همانقدر در کاسه ات می گذارد..."
یا این قانون هم مثل همه قانون های دیگرت، اما و استثنا دارد...
و این هم روی همه حکمت هایت که درک نکرده ام هنـــــوز!
راستی!هیچ می دانی چقدر دلم برایت تنگ شده...؟
